- қул
- [قل]т. гуфт. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маънои ғулом, банда (асосан дар таркиби номҳои мардона) меояд: Ҳамроқул, Ҳайдарқул
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
